Senda del Río

Aby skorzystać z tego szlaku, można się do niego dostać z jednego z dwóch końców lub z pośredniego punktu trasy przy Moście Siedmiu Oczu, gdzie można pozostawić samochód. Musisz tylko pamiętać, że ponieważ jest to ścieżka liniowa, niezależnie od odcinka, który pokonujesz, zawsze musisz mieć na uwadze drogę powrotną. Ścieżka oferuje krajobrazy imponujących pionowych ścian wapiennych, które wznoszą się do 100 metrów wysokości.Fascynujące jest to, jak natura przyjęła bardzo charakterystyczną faunę i florę, które żyją w rytmie szumu rzeki, towarzyszącemu wędrowcom po drodze. Skały noszą ślady milionów lat historii geologicznej, a ukształtowanie terenu zaskakuje warstwami wodonośnymi, jaskiniami, stalaktytami i stalagmitami.

Ta pustelnia (znajdująca się prawie na samym początku trasy, jeśli ruszasz od strony Sorii) to znacznie więcej niż najważniejsza historyczno-artystyczna enklawa ścieżki. Została ona zbudowana w stylu romańsko-protogotyckim w XII wieku i przypisywana jest Zakonowi Templariuszy. Jej piękne drzwi, rozeta z ezoterycznymi postaciami, krzyż templariuszy, trzy stuletnie wiązy, które strzegą jej od zewnątrz… To miejsce jest magiczne.

Otacza ją wiele historii i legend. Na przykład jej pochodzenie: mówi się, że święty Bartłomiej zeskoczył z konia i ze szczytu góry rzucił miecz, krzycząc: „Gdziekolwiek spadnie mój miecz, powstanie tam moje mieszkanie”. Obszar ten był również jedną z tras, którą pielgrzymi dołączali do Drogi Francuskiej szlaku pielgrzymkowego Camino de Santiago i to oni (a dokładnie bractwo Hijos del Maestro Santiago) zbudowali pustelnię.Tuż obok zobaczysz Wielką Jaskinię, w której znajdują się przykłady sztuki naskalnej. Dodatkowo można wejść do „El Balconcillo”, naturalnego „okna” w skale, z którego rozciąga się niezapomniany widok na panoramę kanionu.

Na szlaku jest jeszcze kilka punktów, w których warto się zatrzymać na chwilę odpoczynku. Na przykład po minięciu Pustelni San Bartolomé, znajdziesz ciekawe miejsce znane jako „Colmenar de los Frailes”, gdzie można zobaczyć stare ule na skale wykonane z wydrążonych pni drzew.Możesz również odwiedzić zamek Billido: stary celtyberyjski fort i naturalny punkt widokowy, z którego można obserwować otaczający krajobraz.Później znajdziesz kilka charakterystycznych jaskiń tego kanionu, w tym Cueva Negra, gdzie żyje największy z nocnych ptaków drapieżnych: puchacz. Dalej znajduje się Pozo Perín, przykład tego, czym przed wiekami były wędrówki pasterskie w tym regionie. Dzięki zakamarkom powstałym w kanionie pasterze mogli schronić się przed zimnem ze swoimi owcami, podążając za tzw. Cañada del Mojón Blanco.

W połowie drogi przejdziesz przez most Siete Ojos (Siedmiu Oczu), a następnie pójdziesz w górę rzeki przez inne obszary, takie jak Risca Fría (idealna do oglądania sylwetek dużych ptaków na niebie) lub El Apretadero (gdzie kanion się zwęża).I prawie na końcu drogi natrafisz na Chozo de los Resineros, miejsce, które rozpoznasz po śladach na drzewach. Powstały one w wyniku ręcznego wydobywania żywicy przez mieszkańców pobliskich miejscowości.

Ponieważ w określonych porach roku występują odcinki rzeki, które stają się suche, na brzegach rzeki i na wysokościach zobaczysz prawie całą dziką przyrodę. W zależności od pory roku i Twoich zdolności kamuflażu możesz tu spotkać sarny, wydry, nietoperze czy zające, a także gady i płazy. Jeśli przyjrzysz się uważnie żółtym liliom wodnym, które pokrywają znaczną część rzeki, zobaczysz, że żyją na nich żaba pirenejska i węże wodne.

A jeśli spojrzysz w górę, ze względu na geologię kanionu, najbardziej reprezentatywnym ptakiem w okolicy jest sęp płowy. Ale żyją tam i polują także inne ptaki drapieżne, takie jak orzeł przedni, ścierwnik, pustułka czy jastrząb.Prawie cały cień zapewnią stuletnie topole i wierzby rosnące zaledwie kilka metrów od koryta rzeki. Oprócz tego znajdziesz tu typowe rośliny, takie jak trawa św. Antoniego, cis czy iglica pospolita