Llerena

Ta bogata miejscowość w prowincji Badajoz była znana już w epoce muzułmańskiej jako Ellerina, ale dopiero włączenie do królestw chrześcijańskich zapoczątkowało jej kulturalny rozkwit. Tereny te, odzyskane w wyniku rekonkwisty w XIII wieku, miały być ponownie zaludnione i zagospodarowane, dlatego też osiedlili się tu Mistrzowie Zakonu Świętego Jakuba Większego. Po latach osiedlił się w Llerenie również Trybunał Świętego Oficjum, przyczyniając się do rozwoju miasta.Nowe zabudowania pozostawały pod wpływem stylu mudejar, ponieważ między VIII a XIII wiekiem kultura islamska była częścią rzeczywistości Dolnej Estremadury. Tak więc budowle wzniesione między XIII a XVI w. łączą w sobie wspaniałe elementy stylu mudejar, odziedziczone po muzułmańskich rzemieślnikach, z innymi gotyckimi, ponieważ ten styl przybył do Estremadury wieki później niż w pozostałej części półwyspu. Drewniane i murowane sufity są często uzupełnione spiczastymi łukami, żebrowanymi sklepieniami i blokami kamiennymi.Architektura religijna, cywilna i wojskowa, promowana przez Zakony Wojskowe, została wzbogacona o sztukę barokową w skutek napływu bogactwa z Ameryki. Estremadura, miejsce narodzin licznych zdobywców i kolonizatorów, była pod tym względem jednym z najbardziej uprzywilejowanych regionów Hiszpanii.

Emblematyczne budowle

Podczas spaceru po starówce, zwiedzający będą mogli podziwiać kościół Nuestra Señora de la Granada, Patio Trybunału Inkwizycji oraz Pałac Biskupi. Dzwonnica kościoła jest dobrym przykładem sztuki protobarokowej, a łuki boczne i komnata są w pełni zgodne z tym nurtem artystycznym. Wewnątrz czczona jest gotycka rzeźba Maryi Dziewicy z Grenady.Jej bliski związek ze średniowiecznymi zakonami militarnymi pozostawił po sobie piękny zestaw zabytków religijnych, takich jak kościół Santiago, w którym pochowany jest ostatni Mistrz Zakonu Świętego Jakuba Większego, oraz klasztory takie jak La Concepción, La Merced czy Santa Clara. W tym ostatnim można podziwiać dzieła wielkiego mistrza hiszpańskiego baroku Juana Martíneza Montañesa, takie jak San Jerónimo. Warto również odwiedzić szpitale takie jak San Juan de Dios i Santa Catalina.Pałac Główny, Pałac Biskupi, Pałac Konsystorialny i Pałac Zapata, w ramach architektury cywilnej, dają możliwość podziwiania pięknych patiów, dostojnych korytarzy i rozległych zabudowań gospodarczych. Wiele domów ozdobionych herbami posiada również konstrukcje murowane i dekoracje gipsowe.Llerena to również doskonałe miejsce do spróbowania najbardziej tradycyjnej kuchni estremadurskiej. W letnie dni gazpacho zastępuje zupy dorada i molinera z kminkiem i wiśniami. Duszony zając czy kuropatwy z szałwią konkurują z gulaszami i pieczeniami jagnięcymi. Wśród deserów warto spróbować słodyczy przyrządzonych w klasztorze klarysek.

Campiña i Sierra Sur

Te smakowite potrawy pojawią się również, z małymi lokalnymi wariacjami, w różnych okolicznych miejscowościach. Fregenal de la Sierra, w Sierra Sur, charakteryzuje się pięknym widokiem bielonych domów i monumentalnych kościołów. Pustelnia Virgen de los Remedios oraz kościoły Santa Catalina i Santa Ana stanowią główne atrakcje, wraz z bulwarami, starą arabską fortecą i twierdzą templariuszy.Zafra, obowiązkowy przystanek na szlaku Srebrnej Drogi przez Estremadurę, również znajduje się o krok dalej. U podnóża Sierra de Castelar, w Zafra znajduje się twierdza ogłoszona zabytkiem o znaczeniu historyczno-artystycznym, która obecnie jest siedzibą hotelu Parador de Turismo. Średniowieczny układ miasta rozciąga się wokół tego punktu, przy czym Plaza Grande i Plaza Chica są najważniejszymi miejscami spotkań. Wielkopańskie domy, klasztory i kościoły tworzą kompleks o wielkiej architektonicznej harmonii.Nieco dalej leży Badajoz, stolica prowincji, gdzie zwiedzający odkryją mury arabskiego pochodzenia, ciekawe zabytki oraz malownicze uliczki i arkady. Z kolei Mérida jest spadkobierczynią wspaniałej rzymskiej przeszłości, co widać na jej kompleksie archeologicznym (teatr, amfiteatr, cyrk, świątynia, łuk, domy, akwedukt, zbiornik wodny...), który został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Warto również odwiedzić wchodzące w skład do szlaku Srebrnej Drogi Muzeum Narodowe Sztuki Rzymskiej zaprojektowane przez hiszpańskiego architekta Rafaela Moneo oraz wziąć udział w Międzynarodowym Festiwalu Teatru Klasycznego, który odbywa się corocznie w lecie.