Kościół San Cornelio y San Cipriano w San Cebrián de Mudá

Świątynia starego klasztoru benedyktynów wyróżnia się ołtarzami i niezwykłą obecnością późnogotyckich malowideł ściennych.

Z pierwotnej budowli (XII-XIII w.), w stylu przejściowym romańskim, zachowała się nawa główna ze sklepieniem kolebkowym ostrołukowym, portal z trzema archiwoltami również delikatnie ostrymi (wyraźne motywy rzeźbiarskie) oraz wielka trójkątna dzwonnica na ścianie zachodniej. W późniejszych czasach dobudowano gotycką kaplicę ze sklepieniem żebrowym (XIV w.), absydę zastąpiono wieloboczną (XV w.), zbudowano zakrystię (XVI w.) i klasycystyczny portyk (XVIII w.). Jest zbudowany prawie w całości z ciosów z czerwonego piaskowca. Wewnątrz znajduje się pięć ołtarzy, trzy renesansowe (ok. 1560 r.) i dwa rokokowe (koniec XVIII w.), a także malowidła ścienne w popularnym stylu i tradycji późnogotyckiej (koniec XV w.). Odkryte w 1969 roku i odrestaurowane w dzisiejszych czasach, przypisywane są Mistrzowi San Felices.