Klasztor Cartuja

Chociaż początkowy projekt pochodzi z epoki średniowiecza, jest on w pełni barokowy.

Został wybudowany dopiero w 1515 roku. Z tego względu Cartuja odchodzi od pierwszej idei surowości, aby połączyć w swoim kościele, zakrystii i tabernakulum dzieła różnych artystów, tworząc kompleks wyznaczający początek andaluzyjskiego baroku. De facto zakrystia uważana jest za arcydzieło końcowej fazy baroku hiszpańskiego. W bogatym wystroju wnętrz wyróżniają się takie elementy jak marmury, kolumny, rzeźby w drewnie czy intarsje z różnych materiałów. Mieści w sobie cenną kolekcję obrazów takich artystów jak m.in. Sánchez Cotán czy Bocanegra.