Kaplica San Pelayo

Skromna wiejska kaplica, piękny przykład najbardziej prymitywnego stylu romańskiego, posiadający jednak kilka oryginalnych elementów, unikalnych w regionie.

Ta świątynia niewielkich rozmiarów składa się z nawy (odbudowanej później z ciosów kamiennych) z drewnianym sklepieniem oraz zachwycającej i zaskakującej półkolistej apsydy, zbudowanej z bardzo dobrze obrobionych ciosów. Jej zewnętrzna strona jest podzielona na pięć segmentów za pomocą czterech przyległych doń półkolumn. Niespodziewanym elementem jest fryz-gzyms, zdobiony w równych częściach szachownicą oraz − zaskakująco − arkadą ślepych łuków, typową dla lombardzkiego stylu romańskiego odległych kościołów w Pirenejach wschodnich. Prosta fasada − podniesiony łuk półkolisty, wsparty na dwóch kolumnach z archaicznymi kapitelami inspirowanymi stylem mozarabskim − otwiera nam dostęp do drugiej niespodzianki, którą skrywa ta kaplica: jedynej pozostałości romańskiego malarstwa ściennego (XII w.) w całej Starej Kastylii.