Kolegiata Królewska San Isidoro w Madrycie

Jest to wyraźny przykład tego, co nazywano jezuickim lub „kaznodziejskim” barokiem.

Jej początki sięgają niewielkiego kościoła, który został przebudowany na początku XVII wieku przez jezuitów, za pieniądze zapisane im w testamencie przez siostrę Filipa II, Doñę Marię, cesarzową Austrii. Skorzystano z planów Pedro Sáncheza, zmodyfikowanych później przez Francisco Bautistę. Ma plan krzyża łacińskiego i kopułę wspartą na bębnie z ośmioma oknami, pokrytą łupkiem i ołowiem. W 1936 r. kolegiata została całkowicie zniszczona przez pożar.