Klasztor Królewski La Encarnación

Klasztor ten, zbudowany w XVII wieku z polecenia Małgorzaty Austriackiej, żony króla Filipa III, wznosi się przy placu Plaza de la Encarnación. Budynek powstał dzięki architektom Juanowi Gómezowi de Mora i Frayowi Alberto de la Madre de Dios. W XVIII wieku, po pożarze, kościół przeszedł gruntowną przebudowę. Architekt Ventura Rodríguez nadał kościołowi styl neoklasyczny, zaś wnętrza dekorowali najlepsi artyści tamtych czasów. Obecnie w klasztorze znajdują się pomieszczenia otwarte dla publiczności, takie jak sala królewska, chór, krużganek i zakrystia, w których można zobaczyć dzieła José de Ribera, Antonio de Peredy, Lucasa Jordána i Gregorio Fernándeza. Choć jest to sala relikwiarzowa (mieści zestaw 700 elementów wykonanych z brązu, koralowca, kości słoniowej i szlachetnego drewna z Włoch, Niemiec, Hiszpanii i Holandii) najważniejsza i najpopularniejsza w świątyni. Wśród tutejszych relikwii znajduje się ampułka z krwią św. Pantaleona, która co roku 27 lipca ulega intrygującemu zjawisku skraplania.