Jaskinia Hornos de la Peña

Wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2008 roku

Usytuowana jest na skale, a jej wejście posiada kształt łuku. Niektóre z występujących tu petroglifów uległy zanikowi wraz z upływem czasu, ale wciąż jeszcze wyróżniają się te przedstawiające postacie dużych gabarytów o naturalistycznych kształtach i rysach. Największe bogactwo artystyczne można podziwiać w strefie podziemnej, gdzie widnieją motywy koni, bizonów, kóz, jeleni, zwierzęcia przypominającego wyglądem renifera oraz człekokształtnej postaci z uniesionym ramieniem i długim ogonem. We wszystkich uwagę zwraca niezwykła dbałość autora o szczegóły, świadcząca o jego dogłębnej znajomości zwierzęcej anatomii. Główna zastosowana technika to technika rycia w kamieniu, bazująca zarówno na technice graffito, jak i na rytach typu macaroni. Istnieją również okazy rycin naskalnych wykonanych techniką ścierania. Ta różnorodność zastosowanych technik sugeruje istnienie dwóch historycznych momentów wykonania wspominanych rytów: archaicznego – sprzed co najmniej 18 000 lat – i kolejnego, przypadającego na okres szacowany na 13 000 lat p.n.e.