Sztuka ta łączy w sobie śpiew, taniec i akompaniament muzyczny (znane jako cante, baile i toque), a wywodzi się głównie z Andaluzji i regionów takich jak Murcja i Estremadura. Jest swoistą manifestacją kulturową o wielowiekowej historii (niektórzy eksperci datują jego początki na XVIII wiek, kiedy zaczęło zyskiwać na popularności). Jest najbardziej reprezentatywną odmianą folkloru andaluzyjskiego i jedną z najsłynniejszych form wyrazu artystycznego w Hiszpanii. To rzeczywisty znak identyfikacyjny wielu społeczności, takich jak romska grupa etniczna, który jest przekazywany z pokolenia na pokolenie poprzez rody artystów, członków rodziny, stowarzyszenia flamenco, różne ważne festiwale oraz coraz liczniejsze szkoły i kluby flamenco, tak zwane tablaos.
