Wieża Boabdil i obszar otoczony murem obronnym

Na pozostałościach dawnej twierdzy mauretańskiej Zakon Rycerski Kalatrawy zbudował dużą wieżę, w której przez kilka miesięcy był więziony ostatni król Grenady z dynastii Nasrydów, Muhammad XII, przez współczesnych mu Hiszpanów znany jako Boabdil lub „El Chico”.

Położone na szczycie płaskowyżu miasto Porcuna już w czasach Al-Andalus poszczycić się mogło podwójnym obwarowaniem. Zewnętrzna część składała się z murów i wież, z których zachowało się niewiele pozostałości. Wewnątrz znajdował się alkazar, dodatkowo wzmocniony po rekonkwiście przez Zakon Rycerski Kalatrawy. Wśród wzniesionych przez niego fortyfikacji na szczególną uwagę zasługuje okazały, 28-metrowy donżon, czyli tak zwana wieża Boabdil, zbudowana w latach 1411-1435 na planie ośmioboku. Komnaty i inne wewnętrzne pomieszczenia, w których w 1483 roku miał być więziony król Boabdil po tym jak został pokonany przez Królów Katolickich w bitwie pod Luceną, zdobią charakterystyczne dla zakonu cystersów gotyckie łuki i sklepienia.